Anouk Kragtwijk schrijft, zingt en praat. Ze woont in Heemstede met haar hond en Portugese vriend. Om de week schrijft ze op wat haar opvalt in de regio en in haar eigen leven.
Ons tijdsgewricht gaat over de vraag: is de mens in staat om verder te kijken dan zijn eigen belang? Toen ik gisteravond de uitslag zag van het parkeerreferendum dacht ik: blijkbaar niet. De GroenLinks-PvdA stad waar links hoogopgeleid Nederland woont, stemde tegen betaald parkeren. Wel voor links beleid, behalve als het jezelf raakt. Daarna koelde ik wat af en las ik de conclusies van het Burgerberaad die ook deze week werden gepresenteerd en die gingen over de vermindering van co2 in de stad.
Een van de conclusies van de raad was: de auto moet ontmoedigd worden in Haarlem. Huh, wat? Dus het ene democratische middel waarin de burger is gehoord hint op het ene beleid en de andere juist op het tegenovergestelde? Een flinke discrepantie, die volgens mij gaat over de kern van de toekomst van onze democratie. Hoe willen we dat representatie eruit ziet?
Burgerberaden werken via een bepaalde structuur. Mensen uit alle lagen van de bevolking worden volgens loting geselecteerd en gaan een aantal dagen met allerlei deskundigen in gesprek. De theorie is: 100 heel verschillende mensen zijn veel slimmer en wijzer, dan 100 deskundigen.
In het buitenland zijn verschillende precaire zaken zo uit het slop getrokken. Zo was er het ‘abortusburgerberaad’ in het katholieke Ierland. Na 5 weekenden fulltime advies inwinnen, kwamen de burgers uit alle lagen van de bevolking met aanbevelingen die veel progressiever waren dan wat politici in 40 jaar voorstelden.
Een van de conclusies van de raad was: de auto moet ontmoedigd worden in Haarlem. Huh, wat? Dus het ene democratische middel waarin de burger is gehoord hint op het ene beleid en de andere juist op het tegenovergestelde? Een flinke discrepantie, die volgens mij gaat over de kern van de toekomst van onze democratie. Hoe willen we dat representatie eruit ziet?
Burgerberaden werken via een bepaalde structuur. Mensen uit alle lagen van de bevolking worden volgens loting geselecteerd en gaan een aantal dagen met allerlei deskundigen in gesprek. De theorie is: 100 heel verschillende mensen zijn veel slimmer en wijzer, dan 100 deskundigen.
In het buitenland zijn verschillende precaire zaken zo uit het slop getrokken. Zo was er het ‘abortusburgerberaad’ in het katholieke Ierland. Na 5 weekenden fulltime advies inwinnen, kwamen de burgers uit alle lagen van de bevolking met aanbevelingen die veel progressiever waren dan wat politici in 40 jaar voorstelden.
Naast grote thema’s die worden doorbroken, tackelen burgerberaden ook andere problemen waar onze democratie nu mee worstelt. Zo hebben we heel veel boze burgers die zich niet gehoord voelen, dat komt onder andere door de diplomademocratie waardoor vooral hogeropgeleiden in het parlement zitten. Maar er zijn natuurlijk ook heel veel bedreigde politici en daarnaast steeds minder mensen die zich belangeloos inzetten voor de samenleving. Wel de rechten, niet de plichten.
Dan is er nog de misinterpretatie van de stem. Zo zijn we al maandenlang bezig te analyseren waarom de PVV-stemmer PVV stemde. Ik heb werkelijk van alles langs zien komen en ik vind inmiddels het argument dat ze teveel geitenkaas met brandnetel hebben gegeten, het meest aannemelijk.
En wat zegt de uitslag van het parkeerreferendum? Willen mensen niet een autoluwe stad? Of enkel niet betalen? Of is het een proteststem tegen het college? Die vagigheid is nu verbonden aan stemmen. Je stemt zonder inhoudelijke redenen te geven. Het is een soort uitlaatklep van opgebouwde woede. Ons democratisch proces is geen gesprek meer, het is een ruzie. De ene kant luistert niet inhoudelijk, en de ander wordt daar zo boos van dat die alleen nog maar verwijten schreeuwt, zonder zelf nog redelijk te zijn.
Ik denk dat een burgerberaad, diepgaander, gezonder en volwassener is. Ik denk dat er dus maar een optie is. Wat abortus voor Ierland is, is parkeren voor Haarlem. Er moet een burgerberaad parkeren komen.
Bron: Noordhollands Dagblad